آینه کاری و نمای داخلی

آینه کاری و نمای داخلی یکی از موارد تزیین ساختمان و دکوراسیون داخلی آن است . این هنر یکی از  هنر های اصیل ایرانی است که از دوران ساسانیان در ایران رواج گرفته است.

در آینه کاری درواقع قطعه های کوچک شده های آینه را به شکل های مختلف از جمله هندسی می چسبانند. در این هنر، هنرمند آینه کار با استفاده از برش شیشه به اشکال مختلف، فضایی درخشان و زیبا در منازل و بناها را ایجاد می کند.

آینه‌کاری یکی از شاخه‌های هنرهای تزیینی ایران است و از ابتکارهای ویژهٔ هنرمندان ایرانی به شمار می‌آید و در دوره ساسانیان رایج بوده است.

مصالح و مواد مورد استفاده در هنر آینه کاری عبارتند از: آینه چسب یا بُنکس (در اصطلاح چسب چوب را گویند)، سریش و گچ نرم. ابزارهایی که در هنر آینه کاری استفاده می‌شوند عبارتند از: قلم طراحی، خط کش چوبی برای خط اندازی روی شیشه، میز زیر دست، الماس آینه بر و تنها ابزاری که در نصب آن به کار برده می‌شود کاردک است .

استفاده از این هنر در دکوراسیون داخلی که باعث ایجاد بازتاب نور توسط قطعات زیاد آینه می شود، درخشش و زیبایی در تزیینات بنا ها ایجاد می کند.

آینه کاری

شیوه اجرای کار در آینه‌کاری این گونه‌است که نخست، طرح مورد نظر توسط طراح، معمار یا شخص آینه کار آماده می‌شود سپس کاغذ طراحی شده را سوزنی می‌کنند و برسطح کار می‌گذارند و روی آن گرده زنی می‌کنند. پس از آن از روی طرحی که به وسیله گرده بر دیوار منتقل شده، هنر آینه کاری را به وسیله چسباندن قطعات آینه روی دیوار با گچ و سریش به انجام می‌رسانند.

در سطوح آینه کاری زمینه کار دارای نقوش یا خطوط برجسته یا فرورفته‌است زمینه کار توسط یک فرد گچ‌بر مشابه طرح آینه کاری آماده شده، سپس قطعات آینه به وسیله آینه بر یا آینه کار در اندازه و اشکال مورد نظر با الگویی مقوایی برش داده شده (بدون انکه آنها را از هم جدا سازند) آماده می‌شود.

از آنجا که در بعضی از روایات اسلامی حتی نقاشی گل و بوته یا گیاه نیز مکروه شمرده شده است ، هنرمند مسلمان در تزیین مساجد  و آینه کاری و نمای داخلی شکل گل و گیاه را تغییر داده و حالتی نمادین به آنها بخشیده است.نقش های اسلیمی شگفت انگیزی که در تزیین مناره و سردر و گنبد و … به وجود آمده از همین تفکر ناشی می‌شوند.